گاهی در بیمار شوک یا عکس العمل انسولین که ناشی از سقوط ناگهانی گلوکز در خون است به وجود می آید.علائم اولیه معمولا”به شکل زیر است:
عرق کردن بدن ،بی حوصلگی،دوبینی،گرسنگی ،لرز،پریدگی رنگ ،تند شدن ضربان قلب ،سردرد و حالت ضعف و سستی شدید و بالاخره به حالت مرگ افتادن.
گرچه این علائم سریع و تند اتفاق می افتد ولی اگر فورا”مقداری کربوهیدرات زود هضم مانند:آبمیوه ،آب قند و یا قند به بیمار داده شود عکس العمل به وجود آمده کنترل خواهد شد.اگر شوک انسولین ناشی از انسولین رگولار باشد نیاز به تشخیص و درمان فوری دارد .در حالیکه با انسولینهای کند اثر ظهور علائم به تدریج و آهسته تر است.

اگر شوک ناشی از اسولین کند اثر باشد ممکن است تجویز کربوهیدراتهای زود جذب همراه با مواد غذایی که جذب کندتری دارند ،مانند شیر و بیسکوئیت ،برای چندین ساعت ضرورت پیدا کند.بعضی ها دادن مواد غذایی که جذب کندتری دارند مانند نان مخلوط با یک نوع کربوهیدرات زود جذب مثلا”مربا را برای شوک ناشی از انسولین کند اثر ترجیح می دهند.در موارد حاد که به بیهوشی منجر می شود،بیمار را با تزریق وریدی گلوکز یا از راه لوله به معده درمان می کنند.برای مثال اگر انسولبن قبل از صبحانه تزریق شود عکس العمل ناشی از آن در مورد انسولین رگولار اغلب قبل از ناهار (بین ۳ تا ۶ ساعت بعد از تزریق) وبرای انسولینهای با اثر حد واسط در بعد از ظهر نزدیک عصر و برای انسولینهای کند اثرقدری دیرتر ظاهر می شود.شوک انسولین ممکن است در نتیجه انجام فعالیت بدنی زیاد ،تاخیر در غذا خوردن ،حذف یک وعده غذا یا تزریق اضافی انسولین یا کاهش نیاز بدن به مقدار انسولین تزریق شده به وجود آید.اگر بیمار به طور مکرر به شوک انسولین مبتلا شود می باید میزان انسولین مورد نیاز او برای جلوگیری از آسیب دائم مغزی تعدیل و تنظبم گردد.لازم است به تمام بیمارانی که از انسولین استفاده می کنند توصیه شود که همیشه چند حبه قند همراه خود داشته باشند و به طور کلی ضروری است که هر بیمار مبتلا به بیماری قند همیشه کارتی که برروی آن خصوصیات او و بیمارش ذکر شده باشد به همراه داشته باشد.از گلوکاگون تولید شده توسط سلولهای آلفا جزایر لانگرهانس می توان برای درمان شوک ناشی از هیپوگلایسمی استفاده نمود.مقدار آن تقریبا”۱ تا ۲ میلیگرم به صورت تزریق زیرجلدی است.