ورود به سایت   عضویت
ورود به سایت

» » دانستنی های مهم درباره تاثیر دیابت بر پاها

دانستنی های مهم درباره تاثیر دیابت بر پاها

 

 

کسانی که بیماری دیابت دارند، افزایش قندِخون آنان به مدت طولانی، باعث ایجاد مشکلات و عوارضی می شود که یکی از عوارض، تاثیر آن بر پاهای شخص است. بیشترین موارد تاثیرگذار سیستم عصبی و محیطی بدن شخص است. اگر دیابت از نوع غیرقابل کنترل باشد، بر روی سیستم عصبی تاثیر می گذارد و زمانی که بر روی عصب پاها تاثیر بگذارد در اینصورت شخص احساس سرما و گرما را از دست می دهد. به این از دست دادن حس، دیابت حسی، عصبی گفته می شود. اگر در اثر این بی حسی قسمتی از پای شخص جراحت پیدا کند و خود شخص متوجه آن نشود، در اینصورت زخم بزرگتر شده و احتمال آلودگی آن بالا می رود. عضلات پا دیگر مثل سابق واکنش نشان نمی دهد و توانایی ندارد.

● مشکلات مربوط به پاها در افراد دیابتی
  در افراد دیابتی درد پاها می تواند منجر به عفونت (در اثر کاهش جریان خون) و یا بیماری های جدی دیگر و در نهایت قطع عضوی از پا شود.
  ▪ پای ورزشکاری: پای ورزشکاری بصورت یک بافت توده ای است که احتمال خارش، قرمز شدن و ترک خوردگی در آن وجود دارد. میکروب می تواند از بین این ترکها به داخل پوست نفوذ کرده و باعث ایجاد عفونت شود. داروهایی که برای از بین بردن این میکروب ها بکار می روند مخصوص پاهای ورزشکاری هستند. این دارو بصورت قرص یا بصورت پماد وجود دارد که مستقیما بر روی زخم ها مالیده می شوند.

 ▪ عفونت قارچی ناخن: ناخن های آلوده به میکروب قارچی بصورت بی رنگ و یا زرد و قهوه ای و یا بصورت تیره و شکننده هستند. در بعضی موارد ممکن است که ناخن خرد شود. فضای گرم و مرطوب و تاریک درون کفش ها، محیطی مناسب برای رشد و تکثیر میکروب ها است. به علاوه زخم و جراحت ناخنها منجر به ایجاد عفو نت های قارچی می شود که درمان آن بسیار سخت است. درمان هایی برای این نوع زخم ها وجود دارد اما فقط برای زخم های کوچک و اولیه. احتمالا پزشک قرص تجویز می کند و یا در صورت شدید بودن، بافت ناخن به صورت دوره ای برداشته می شود.
 
▪ برآمدگی یا «پینه»: برآمدگی در بافت های سخت بخصوص در کف پاها ایجاد می گردد. این برآمدگی بیشتر در اثر وزن زیاد در قسمت جلوی کف پا و یا در قسمت پاشنه ایجاد می شود. البته بعضی از این برآمدگی ها در کف پاها معمولی است. به هر حال باید مراقبت های ویژه ای به کار برده شود.

 ▪ تاول یا پینه پا: یک برآمدگی آبکی است که در بین انگشتان پا ایجاد می شود. گاهی مواقع در کنار انگشت بزرگ پا یک برآمدگی به صورت آبکی ایجاد می شود. ممکن است این منطقه بصورت جلو آمده و سخت و بر روی هر دو پا ایجاد شود. بیشتر مواقع بر اثر پوشیدن کفش های پاشنه بلند و نوک تیز ایجاد می شود. در این کفش ها بر روی انگشت بزرگ پا فشار وارد آمده و آن را به طرف انگشتان دیگر فشار می دهد. استفاده از کفی نرم از تحریک انگشتان جلوگیری می کند. اگر این مشکل باعث بد فرمی پاها شود، عمل جراحی کمک کننده است.

▪ ناخن فرو رفته در گوشت: وقتی که گوشه های ناخن به طرف پوست رشد می کنند، ناخن در گوشت پا فرومی رود. وقتی که این اتفاق می افتد، امکان دارد مقداری از ناخن درون گوشت مانده و ایجاد قرمزی، ورم و عفونت نماید. بیشترین علت ایجاد این حالت فشاری است که کفش بر انگشتان پا وارد می نماید. از دلایل دیگر بد فرم شدن ناخن ها، فشارجانبی انگشت ها بر روی هم براثر پیاده روی، شنا و یا حرکاتی مثل ایروبیک است. به هنگام گرفتن ناخن ها، بطور صحیح و اصولی از ناخن گیر استفاده کنید تا ناخن های شما گوشه نیندازد. اگر مشکل عفونت ناخن ادامه دار بود، می توانید به پزشک مراجعه کنید در شرایط وخیم تر احتمال دارد که نیاز به عمل جراحی برای برداشتن قسمت عفونی باشد.

▪ انگشت چکشی: انگشت چکشی انگشتی است که در اثر ضعیف شدن عضلات خمیده می شود. ضعیف شدن ماهیچه باعث می شود تاندون ها به صرف پایین خمیده شده و انگشت چکشی بوجود آید. این مسئله ممکن است در بین تمام اعضای خانواده پیش بیاید و یا در اثر پوشیدن کفش های خیلی کوتاه ایجاد شود. این مشکل ممکن است باعث ایجاد نارا حتی های دیگر پا مثل: میخچه، تاول و... و یا سختی به هنگام راه رفتن شود. «آتل بندی» یا ابزارهای اصلاح کننده پا می تواند کمک کننده باشد. در بعضی موارد هم شاید نیاز به عمل جراحی باشد.




گردآوری و انتشار : پایگاه تخصصی دیابت ایران

توسط : diabeti  در تاریخ : 27-12-1390, 13:46   بازدیدها : 9678   
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .